In dit artikel verkent Ellen Verbiest hoe het medium van de strip kan bijdragen aan het inzichtelijk maken van de complexe dynamieken tussen betrokken actoren in circulaire transitieprocessen van de gebouwde omgeving.
Circulariteit in de gebouwde omgeving vraagt meer dan standaardstrategieën uit de circulaire economie; het vereist aandacht voor ruimtelijke condities en de rol van lokale actoren. Deze reeks zelfreflectieve strips volgt het traject van de onderzoeker, van analyse tot ontwerpvoorstel, en visualiseert hoe verschillende belangen, contexten en obstakels samenkomen.
Gebaseerd op actieonderzoek in twee Vlaamse industrieparken (Kortrijk-Noord en Leuven-Haasrode) wordt de strip ingezet als visuele analysemethode die verschillende datastromen samenbrengt, en tegelijk een uitnodiging vormt tot gesprek en gedeeld ontwerp.
Lees het volledige artikel in SPOOL: https://doi.org/10.47982/spool.2023.1.05
Deze ontwerpstudio over mobiliteit, infrastructuur en publieke ruimte in Tirana onderzoekt of er voordelen te ontdekken zijn in gedeelde ruimte voor mobiliteit en in het verbinden van verschillende ruimtelijke disciplines (verkeerstechnische en ontwerpende vaardigheden).
Albanië, het gekozen territorium, is geografisch dichtbij, maar (nog) niet volledig onderhevig aan stedenbouwkundige regels en planningsprocessen in Europese stijl. Spontane oplossingen vullen de ‘gaten’ in structuur en regulering. De studio verkent of Albanië in de overgang van een eerder verouderde naar een hyperefficiënte mobiliteit voorbij kan gaan aan het overgedefinieerde, door infrastructuur gedomineerde stadsmodel van het ‘ontwikkelde’ deel van de wereld.
Het initiatief ‘We Kopen Samen den Oudaan’ startte vanuit een reactie op de verkoopsprocedure van de huidige politietoren in Antwerpen, gesteund op een ‘bieding onder gesloten omslag’. Daarbij bracht een groep geëngageerde Antwerpenaren de boodschap naar voor dat de herbestemming van de beeldbepalende toren die ontworpen is om een publieke functie te dragen, als toren ‘voor de stad’, een historische kans biedt om te onderzoeken of we de toren op een alternatieve manier kunnen ontwikkelen om zo meerwaarde voor buurt en stad te garanderen. Het initiatief is daarmee enerzijds een reactie op de verkoopsprocedure waarbij we pleiten voor een publiek debat rond dit belangrijk beeldbepalend gebouw in de binnenstad, en anderzijds vormde het het startpunt voor een pro-actief onderzoeksproces.
Doormiddel van “kansenkaarten” worden lopende projecten in de vallei van de Kleine Nete over alle niveau’s geïnventariseerd. Tegelijk worden pilootprojecten gedefinieerd die kunnen fungeren in het vervolgproces als mogelijke hefbomen kunnen dienen voor de ontwikkeling van de Kleine Netevallei.
De opdracht omvatte enerzijds het beeldend voorstellen van lopende processen, ruimtelijke figuren en kansen voor de vallei in een aantal kaarten volgens een aantal thema’s. Anderzijds diende deze cartografieopdracht als discussiemateriaal voor drie workshops met zowel lokale als Vlaamse ambtenaren en middenveldorganisaties. Door input uit deze werksessies te verwerken was Ellen Verbiest in staat om deze kansenkaarten om te zetten in een aantal strategiën. Door strategiën samen te nemen konden 4 gedragen hefboomprojecten worden gedefinieerd.
Via een cartografische verkenning wordt het huidig functioneren van de Antwerpse stadsregio op een heldere manier in kaart gebracht. Deze oefening die werd uitgevoerd in opdracht van LABO RUIMTE is een poging om een heterogene stadsregio als die van Antwerpen in kaartmateriaal te vatten doormiddel van een doorgedreven lezing van de verschillende deelgebieden en het teruggrijpen naar de geologische en natuurlijke onderlagen waarop deze regio vele eeuwen geleden ontstaan is.
